Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Το σπασμένο κανάτι


Μια γριά είχε δύο δοχεία & κουβαλούσε νερό.Το ένα ήταν άψογο & μετέφερε όλη την ποσότητα νερού & το άλλο είχε μια ρωγμή & στο τέλος της διαδρομής έφτανε μισοάδειο.Έτσι η γριά κουβαλούσε επί 2χρόνια 1,5 δοχείο νερό καθημερινά.

Το τέλειο δοχείο ήταν υπερήφανο που εκπληρώνε απόλυτα το σκοπό για το οποίο είχε κατασκευαστεί.Το ραγίσμενο δοχείο ήταν δυστυχισμένο που δεν τα κατάφερνε & γι'αυτό ένιωθε ντροπή.
Μια μέρα δεν άντεξε & το είπε στην γριά:
-"Ντρέπομαι για τον εαυτό μου & σου ζητώ συγνώμη!"
-"Μα γιατί,νιώθεις ντροπή;"λέει η γριά.
-"Εδώ & 2χρόνια μεταφέρω το μισό νερό,λόγω της ρωγμής μου & εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα".
Η γριά χαμογέλασε:"Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά & όχι στη μεριά του αλλού δοχείου;Πρόσεξα την ατέλεια σου πλευρά & το εκμεταλεύτηκα.Φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου & εσύ τους πότισες.Δύο χρόνια μαζεύω τα άνθη & στολίζω το τραπέζι μου.Αν δεν ήσουν εσύ αυτή η ομορφιά δε θα λάμπρυνε το σπίτι μου!"

Βέβαια δεν ήταν η ατέλεια του δοχείου που το έκανε ξεχωριστό,αλλά η ιδιαίτερη ικανότητα της γριάς να διακρίνει & να χρησιμοποιήσει την αδυναμία του.Ο καθένας μας έχει τις "ρωγμές" του & τις "αδυναμίες" του που μπορούν να γίνουν χρήσιμες & να ομορφύνουν τη ζωή μας.Κάθε "ρωγμή" μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια & πιο ενδιαφέρουσα,αρκεί να βρει κάποιος την ομορφιά που μπορεί να δώσει η ατέλειά μας.
"ΡΑΓΙΣΜΕΝΟΙ" φίλοι μου,μην ξεχνάτε να σταματάτε στην άκρη του δρόμου & να απολαμβάνετε το άρωμα των λουλουδιών που φυτρώνουν στη μεριά σας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου