Κάπου πάμε, αλλά πού;..

Πάμε κάπου, αλλού πού...;
Κατά διαόλου, θα έλεγαν οι λαϊκιστές!
Όπως είμασταν κι εμείς πριν λίγο καιρό...




Αλλά πάνε τώρα αυτά. Περάσανε! 
Ανανήψαμε! Είδαμε το success story το αληθινό!  
Είδαμε τα πεντακοσάρικα να τρέχουν στον δρόμο...
Είδαμε την ανάπτυξη να έρχεται με κοντέϊνερ στο λιμάνι του Πειραιά!  
Είδαμε τίς επενδύσεις και την αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου! 
Και ούτε είδαμε νέα μέτρα! Απλώς θα γίνουν μόνιμα τα παλιά. Και θα "επικαιροποιηθούν" λιγάκι...
Τώρα που οι δουλειές σπανίζουν και οι τιμές των ακινήτων έχουν βουλιάξει, δεν χρειάζεται να παίρνουμε τόσο μεγάλους μισθούς! 
Ούτε συντάξεις!  Ούτε επιδόματα!
Ούτε οι εργοδότες να πληρώνουν τόσο μεγάλες ασφαλιστικές εισφορές!
Ας τις πληρώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που επωφελούνται κιόλας. Δεν φτάνει που 'χουν και δουλειά! 
Τί θα πεί πού πάμε;
Πάμε να γίνουμε ένας φορολογικός και εργασιακός παράδεισος. Για τους ξένους "επενδυτές" φυσικά!
Κι ας μην ξανακουστούν οι κακεντρέχειες και οι λαϊκισμοί, περί αποικιοκρατών, αποικίας, και άλλα τέτοια σαχλά! 
Εδώ μας προορίζουν να γίνουμε ο πρώτος κρίκος της αλυσίδας της Νέας Τάξης Πραγμάτων κι εμείς κάνουμε και τους δύσκολους;
Είμαστε το πρώτο κράτος-πειραματόζωο του τάχα ανεπτυγμένου Κόσμου και δεν μας αρέσει;
Τί θέλαμε δηλαδή;
Να είμασταν πειραματόζωα στον Τρίτο, ή στον "υπό ανάπτυξη" Κόσμο; Και να μην είχαμε χαρτί υγείας;  
Έχει και η αγνωμοσύνη τα όριά της! 
Γι αυτό πρέπει ν' ακολουθήσουμε τον πρωθυπουργό μας στην ξέφρενη πορεία προς το μέλλον!
Εκτός κι αν τον αφήσουμε να πάει μόνος του κατά κει που πάει κι εμείς του γυρίσουμε την πλάτη! 
Αλλά να το ξέρουμε: Τότε η ευθύνη θα είναι όλη δικιά μας!
Είτε για το κακό...
Είτε για το καλό!...


πηγή