«Γεννήθηκα ψυχάκιας» Το ημερολόγιο ενός τρελού!

Του Κώστα Βουκελάτου

Δε θα αναφερθώ στα όσα ειπώθηκαν για την έκδοση του βιβλίου Κουφοντίνα από τον εκδοτικό οίκο Λιβάνη γιατί όλοι μας τα έχουμε ακούσει πολλές φορές. 



Θα πω ότι η ντροπή δεν είναι ότι ένας κατά συρροή άθλιος δολοφόνος που πυροβολούσε αθώα θύματα πισώπλατα έγραψε ένα βιβλίο, η ντροπή είναι ότι το βιβλίο ενός αποδεδειγμένα ψυχάκια το πήρε όχι ένας οποιοσδήποτε παρακμιακός εκδοτικός οίκος αλλά ο εκδοτικός οίκος Λιβάνη και το έκανε βιβλίο.

Εάν είχαν εκδοθεί οι σίγουρες παπαριές που αναφέρει μέσα ο κατά συρροή δολοφόνος Κουφοντίνας από έναν άλλο άγνωστο στο ευρύ κοινό εκδοτικό οίκο δεν θα ξέραμε κανένας ότι τiς είχε γράψει. Εκτός των αντιδράσεων δημοσιογράφων, πολιτικών και απλών πολιτών κατά αυτής της ενέργειας του εκδοτικού οίκου Λιβάνη υπήρξαν και οι αντιδράσεις των υποστηρικτών Κουφοντίνα που προσπάθησαν να εξισώσουν τον Κουφοντίνα με τον Κοεμτζή και άλλους ποινικούς που έγραψαν την αυτοβιογραφία τους.

Ειπώθηκε και γράφτηκε ότι αναρωτήθηκαν κάποιοι γιατί το βιβλίο του Νίκου Κοεμτζή δεν προκάλεσε τέτοιες αντιδράσεις;;;;; Και μάλιστα έφτασαν στο σημείο να πουν ότι ο Διονύσης Σαββόπουλος διαβάζοντας τον βιβλίο του Κοεμτζή εμπνεύστηκε και έγραψε και τραγούδι!!!! Δηλαδή τι άλλο θα ακούσουμε;;;;;; Θέλουν δηλαδή να κάνει κάποιος το ημερολόγιο ενός τρελού «Γεννήθηκα ψυχάκιας» του Κουφοντίνα και τραγούδι;;;;

Για εμένα προσωπικά ο Κουφοντίνας δεν είναι ούτε ο Νίκος Κοεμτζής με την παραγγελιά, ούτε ο Χρήστος Ρούσσος (Άγγελος) που σκότωσε τον εραστή του, δηλαδή μυαλά που θόλωσαν σε μια άτυχη στιγμή, μετάνιωσαν και αυτό που εβίωσαν το έγραψαν από ανάγκη.

Ο Κουφοντίνας είναι ένας συνειδητοποιημένος και αμετανόητος κατά συρροή δολοφόνος αθώων ανθρώπων που έτσι και παρέμενε ελεύθερος θα σκότωνε και πάλι πισώπλατα όπως πάντα και άλλους αθώους με οικογένειες να θρηνούν και ορφανά παιδιά πίσω τους και το βιβλίο αυτό το έγραψε απλά και μόνο για να υμνήσει τα κατορθώματα του αμετανόητος.

Και φυσικά οι δολοφονίες τους Κουφοντίνα ήταν αποκλειστικά και μόνο ποινικού χαρακτήρα ενός serial killer και δεν είχαν κανένα πολιτικό χαρακτήρα όπως θέλουν να αποδώσουν μερικοί, παρά μόνο στα θολωμένα μυαλά της οργάνωσης των δολοφόνων της 17Ν.


πηγή