Μικρές, πικρές, αλήθειες

Η θριαμβολογία στο Μέγαρο Μαξίμου για τα ξένα κεφάλαια που έρχονται στη χώρα, και ποιος θα έπρεπε να είναι ο αντίλογος της αντιπολίτευσης




Θριαμβολογούν στην κυβέρνηση και στο Μέγαρο Μαξίμου. «Η εμπιστοσύνη για τις προοπτικές της χώρας μας» λένε «επιστρέφει στις αγορές. Δείτε πόσα ξένα κεφάλαια έρχονται για να επενδύσουν».
Και καλά κάνουν, θα μπορούσε να προσθέσει κανείς, αφού δεν βρίσκεται κάποιος σοβαρός από την αντιπολίτευση να τους απαντήσει ότι «τα λεφτά που έρχονται τώρα, τοποθετούνται τόσο βραχυπρόθεσμα, που σε 2 - 3 χρόνια το πολύ, θα ψάχνουμε να τα βρούμε». Αλλά εκεί - στον ΣΥΡΙΖΑ και αλλού - έχουν άλλα θέματα να λύσουν, όπως το αν ανήκουμε στο ...ευρώ ή όχι. Με τα σοβαρά θα ασχολούνται;
Τέλος πάντων, θα ασχοληθεί από εδώ ο Τειρεσίας, έστω για την τιμή των όπλων. Λοιπόν, κάποιος θα πρέπει να πει στον κ. Στουρνάρα και στο υπόλοιπο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, ότι για κάθε 10 ξένες επενδύσεις που ανακοινώνονται στην Ελλάδα, μόλις η μία και μετά βίας είναι παραγωγική. Όλες οι υπόλοιπες στο μόνο που στοχεύουν είναι σε υπεραξίες. Δηλαδή, τοποθετούνται σε ήδη υφιστάμενα πάγια στοιχεία, χωρίς να δημιουργούν νέα, με την φιλοδοξία να τα σώσουν και να κερδίσουν.
Ακόμα και έτσι, όμως, ο σκοπός είναι ευγενής, υπό την έννοια ότι διασώζονται θέσεις εργασίας και όχι μόνο. Ωστόσο, υπάρχει και εδώ μια ένσταση. Αυτοί που βάζουν τα λεφτά σε μια ιχθυοκαλλιέργεια, για παράδειγμα, δεν είναι άλλοι ιχθυοκαλλιεργητές, από την Ιταλία, την Ισπανία ή την Γαλλία, που θα έρθουν για να μείνουν, αλλά hedge funds που αποδεδειγμένα έρχονται για να φύγουν. Σε 3 χρόνια το πολύ, θα κάνουν τον απολογισμό τους, θα δουν αν η τοποθέτηση τους «βγήκε» και θα πάρουν τις ζημίες ή τα κέρδη τους (αναλόγως) και θα αποχωρήσουν, αναζητώντας άλλα Ελ Ντοράντο.
Στην καλύτερη των περιπτώσεων, με αυτούς, η κυβέρνηση έχει να περιμένει ότι θα μείνουν για 5 χρόνια ή έστω 7. Σώζεται όμως έτσι η κατάσταση; Όχι, αποδεδειγμένα...

Ο Τειρεσίας


πηγή