Μετά τα γεγονότα στην Κριμαία εμφανίστηκαν πολλοί «επαΐοντες», κυρίως στο διαδίκτυο, οι οποίοι με περισσή ευκολία αναπτύσσουν θεωρίες για έναν επερχόμενο Παγκόσμιο Πόλεμο, τον οποίο φυσικά σερβίρουν με αρκετές δόσεις συνωμοσιολογίας, μερικές πινελιές «προφητειών» και πού και πού λίγο από… πυρηνικό ολοκαύτωμα.
Κωτούλας Γεώργιος – Στρατιωτικός
Με μια σύντομη ιστορική αναδρομή θα προσπαθήσω να προβάλλω την κοινή λογική, επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά τα πολλάκις λεχθέντα περί πολέμου.
30.000 άνδρες το μήνα ….
Τόσους επέτρεπε ο Μέγας Ναπολέων στον εαυτό του να «δαπανά». Πέρασαν πάνω από 200 χρόνια από την Εποχή των Ναπολεόντειων πολέμων και η ανθρωπότητα μετρά τις πληγές της στη δύση του πρώτου παγκοσμιοποιημένου πολέμου. Οι πρωτόγνωρες δυνατότητες της Βιομηχανίας, έδωσαν στις εμπλεκόμενες δυνάμεις πρωτόγνωρα όπλα.
Επαναληπτικά τυφέκια, πολυβόλα, αεροπλάνα, υποβρύχια, χημικά αέρια, τεθωρακισμένα άρματα και άλλα, κάνουν το «ντεμπούτο» τους. Η καταστροφική τους ικανότητα είναι πρωτοφανής, όπως καταστροφική είναι και η ανικανότητα των διοικήσεων να προσαρμοστούν στις εξελίξεις.
Το αποτέλεσμα… 18 εκατομμύρια νεκροί σε 4 χρόνια. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος έκανε την «πρώτη» των «Ανυπολόγιστων Απωλειών».
US όπως… «Unconditioned Surrender»
Ο πόλεμος τελείωσε αλλά ο βιομηχανικός ανταγωνισμός όχι. Η ανάγκη επέκτασης των «Ζωτικών Χωρών» προκειμένου οι οικονομίες να ξεπεράσουν τα πεπερασμένα όριά τους, έφεραν την ανθρωπότητα σε μια ακόμα παγκόσμια σύγκρουση. Αυτή τη φορά τον χορό της καταστροφής κλείνει «εντυπωσιακά» η χρήση πυρηνικών όπλων.
Σε δευτερόλεπτα 240.000 άνθρωποι χάθηκαν, η Αυτοκρατορική Ιαπωνία παραδίδεται στις ΗΠΑ (US), με την πρώτη στην ιστορία Άνευ Όρων παράδοση (Unconditioned Surrender US). Η καταστροφική ικανότητα του νέου όπλου είναι ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ… και πριν σιγήσουν οι κάνες των όπλων έχει διαφανεί ποιοι θα είναι οι νέοι ανταγωνιστές στην παγκόσμια σκακιέρα…
«Ο πόλεμος δεν είναι πια αναπόφευκτος» Ν. Χρουστσόφ (εισήγηση στο Ανώτατο Σοβιέτ για την κρίση της Κούβας το 1962)
29 Αυγούστου 1949 και η γη σείεται από άλλη μια πυρηνική έκρηξη… Αυτή τη φορά στην έρημο του Καζακστάν, όπου ΕΣΣΔ κάνει την πρώτη της πυρηνική δοκιμή. Το υπερόπλο των ΗΠΑ υποκλέπτεται από το… «υπερόπλο» της ΕΣΣΔ, την κατασκοπεία της. Η ΕΣΣΔ έχει εισέλθει επίσημα στην πυρηνική εποχή.
Αμέσως ξεκινά ο φρενήρης ανταγωνισμός για την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων. Ήδη όμως από την λήξη του πολέμου έχουν αρχίσει, εκατέρωθεν του Σιδηρούν Παραπετάσματος, την επεξεργασία στρατηγικών σχεδίων για το πώς η μια πλευρά θα πλήξει την άλλη, αποδεικνύοντας και οι δυο πλευρές, το βάθος του στρατηγικού τους σχεδιασμού, αντίστοιχο της θέσης τους ως παγκόσμιες υπερδυνάμεις.
Η θεωρία περί «αλυσιδωτών πολέμων» (πόλεμοι που ο ένας οδηγεί στον άλλο), αλλά και οι απόψεις που διατυπώνονται περί «Προληπτικού Πόλεμου» (προληπτική πυρηνική επίθεση μέσω στρατηγικού πυρηνικού βομβαρδισμού) ανησυχούν την ανθρωπότητα.
Τα σενάρια πολέμου επεξεργάζονται αλλά…
Ο μεγάλος αριθμός πυρηνικών όπλων, η διασπορά τους, η ποικιλία των τρόπων χρήσης τους (από αεροπλάνα, υποβρύχια, τρένα, πλοία, ICBMs) αλλά κυρίως η καταστροφική ικανότητα του κάθε ενός ξεχωριστά πυρηνικού όπλου, λειτούργησαν ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΑ για την ίδια την χρήση τους.
Σε μια τέτοια σύγκρουση ακόμα και ο νικητής θα υπέφερε από «Ανυπολόγιστες Απώλειες», καθώς επίσης και το μέγεθος της καταστροφής σε παγκόσμιο επίπεδο δημιουργεί ερωτηματικά για την σκοπιμότητα ενός τέτοιου πόλεμου. Η Κλαουζεβιτσιανήλογική (πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής με άλλα μέσα) επικρατεί. Ο πόλεμος πρέπει να προσβλέπει σε κάποια πολιτική σκοπιμότητα, η νίκη να παρέχει ωφελήματα πολλαπλάσια του κόστους.
Ο πόλεμος δεν πρέπει να προσβλέπει απλά στην καταστροφή του αντίπαλου. Θεωρίες όπως αυτή της «Έμμεσης Προσέγγισης» του Liddell Hart (Strategy: The Indirect Approach) κερδίζουν έδαφος (αναφέρεται στη χρήση οικονομικής και διπλωματικής πίεσης προκείμενου να επιτευχθεί η νίκη με τις ελάχιστες δυνατές απώλειες).
Έτσι ο 40ετής ψυχρός πόλεμος θα «ζεσταθεί» μόνο υπό την μορφή περιφερειακών συγκρούσεων και επαναστάσεων,σπονσοραρισμένων από τις δυο υπερδυνάμεις. Η πλημμυρίδα των σοβιετικών αρμάτων δεν θα κατακλύσει τις πεδιάδες της Ευρώπης, τα στρατηγικά βομβαρδιστικά των ΗΠΑ δεν θα πλήξουν τους στόχους τους και οι ICBMs θα παραμείνουν στα σιλό τους.
Η ΕΣΣΔ όμως θα καταρρεύσει υπό την πίεση του οικονομικού ανταγωνισμού… Η καταστροφικότητα του πολέμου έπληξε τον ίδιο τον πόλεμο.
«Μόνο οι νεκροί έχουν δει το τέλος του πολέμου» – George Santayanna
Σίγουρα, η ένοπλη σύγκρουση θα συνεχίσει να είναι συνιστάμενη του πολιτισμού μας, τουλάχιστον για το μέλλον που μπορούμε να δούμε εμείς ως… κοινοί θνητοί και ίσως τελικά η έκταση και ηβιαιότητά του να κριθεί από κάποιον αστάθμητο παράγοντα ή ακόμα ακόμα από τα ίδια τα αδαμιαία ένστικτα μας.
Η κρίση μας όμως σε τέτοια ζητήματα, θα πρέπει να είναι προϊόν λογικής σκέψης με γνώμονα τα διδάγματα της Ιστορίας, του… κτήματος ες αεί του Θουκυδίδη και όχι ενστίκτων που τα εκμεταλλεύονται επιτήδειοι για να πουλήσουν λίγο τρόμο, με επιχειρήματα καφενείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου