Το τρίκυκλο της Δημοκρατίας

του Γιάννη Λαζάρου

Επιτέλους δόθηκε καθαρή και αποδεδειγμένη απάντηση στο ερώτημα «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο» του ΕΡΕτζή, δημιουργού της ΝΔ, Καραμανλή. Μα φυσικά αυτός που τον κυβερνούσε πάντα. Το παρακράτος. 




Η Ιστορία εκδικήθηκε έτσι ώστε οι αποδείξεις να έρθουν επί «διακυβερνήσεως» της χώρας από γαλάζιους νοικοκυραίους. Κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι από την εποχή της Κυανής Φάλαγγας των εποχών των Γερμανοβασιλιάδων για να μεταλλαχθούν οι Κυανοί σε Μαυρογαλάζιους συνεχίζοντας την παρακρατική τους διακυβέρνηση. 

Βέβαια, το παρακράτος έκανε αισθητή την παρουσία του αμέτρητες φορές, αλλά οι καλοί νοικοκυραίοι Έλληνες φοβούμενοι την αρπαγή του σπιτιού τους από τους κομουνιστές το στηρίζουν τώρα με τον φερετζέ της Προεδρευομένης Δημοκρατίας ενώ αυτό φώναζε από την εποχή της Βασιλευόμενης Δημοκρατίας «είμαι εδώ» τρομοκρατώντας, ρουφιανεύοντας, σκοτώνοντας, ξεπουλώντας.

Φώναξε παρόν με την υπόθεση Πολκ, φώναξε παρόν με την υπόθεση Λαμπράκη, φώναξε παρόν με την υπόθεση Παναγούλη, φώναξε παρόν με την υπόθεση Τεμπονέρα, όμως οι καλοί νοικοκυραίοι συνέχιζαν να το στηρίζουν για το σπιτάκι τους και, ω του θαύματος, ήρθε η ώρα το ίδιο το παρακράτος να τούς πάρει και το σπιτάκι.

Το ίδιο παρακράτος φωνάζει και σήμερα παρόν με την υπόθεση Σαμαρομπαλτάκου επειδή δεν έχει ανάγκη να κρυφτεί πίσω από δημοκρατικοφανείς εκφάνσεις στην πολιτική ζωή. Η εισβολή του υιού Μπαλτάκου στον ναό της Δημοκρατίας τους είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά σε όσα έκανε η ίδια η κυβέρνηση δύο χρόνια πριν. Είναι η ίδια η κυβέρνηση που έδωσε το δικαίωμα στο παρακράτος με την ανοχή της Δικαιοσύνης να κατέλθει ελεύθερα σε δημοκρατικές εκλογές παίρνοντας την μισή δεξιά πτέρυγα του κοινοβουλίου σε έδρες. Είναι αυτή που εν κρυπτώ τα ρόπαλα, τα τσεκούρια και τα τρίκυκλα του παρακράτους τα κάνει νόμους υπηρετώντας πάντοτε τα έξωθεν αφεντικά.

Η παρουσία τους, τα λόγια και τα έργα τους μετατρέπουν καθημερινά το λαό σε νέο Στακτόπουλο καταδικασμένο άνευ αποδείξεων και καθιστώντας τον ένοχο για τα εγκλήματα που διαπράττουν οι ίδιοι. 

Εκτός των άλλων το παρακράτος διαθέτει και «αισθήματα», τα οποία κατέκλυσαν τον επί της Υγείας παρακρατικό υπουργό Μπουμπούκο για την πράξη του υιού Μπαλτάκου να μπουκάρει στο Ναό που λειτουργούν πουστόγεροι, λέγοντας «με συγκίνησε η πράξη του υιού». Θα συγκινούμασταν πάρα πολύ αν οι γιοι όλων αυτών που δολοφονεί ο υπουργός Υγείας καθημερινά μπούκαραν στο Ναό του και αφού κατέβαζαν τα καντήλια που καίνε με αίμα λαού, να του έκοβαν τουλάχιστον την γλώσσα. Όμως ο Μπουμπούκος ως γνήσιος ελληνορθόδοξος και άνθρωπος της κοινωνίας, αλλά και γνήσιος αντικομουνιστής προστατεύεται απόλυτα από τους νόμους της δικαιοσύνης του παρακράτους στην οποία προΐσταται ένας άλλος πατριώτης Υπουργός δηλώνοντας «αν ήθελα να κάνω παρέμβαση (στην Δικαιοσύνη) θα το έκανα στους ανακριτές που τους γνωρίζω πολύ καλά». Τόσο απλά λειτουργεί, τόσο απλά διοικεί το παρακράτος.

Επίσης, το ίδιο το παρακράτος όταν πρόκειται για δικά του παιδιά μοιράζει συγχωροχάρτια όπως έκανε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Βενιζέλος που δεν ασχολήθηκε καθόλου την μέρα που ο Μπαλτάκος δήλωνε Αντικομουνιστής αλλά τώρα τον έπιασε ο πόνος ότι στην κυβέρνηση τους δεν χωράνε ρατσιστές και φασίστες. Τόσο ωραία.

Όταν η συστημική συμπολιτευόμενη αντιπολίτευση δηλώνει πως «Αυτή τη στιγμή, το ελάχιστο που μπορεί να κάνει ο πρωθυπουργός είναι να αποπέμψει τον κ. Μπαλτάκο», ποιο άραγε θα ήταν το μείζον για ξετυλιχτεί επιτέλους το παρακρατικό κουβάρι στην ταλαίπωρη τούτη χώρα; Πόσες πάσες ακόμη θα δώσει στην υποτιθέμενη αριστερά τα τελευταία χρόνια η παρακρατική λαίλαπα για να πάρει επιτέλους μπροστά. Η πολιτική της πτώσης του ώριμου φρούτου για την ανάληψη της εξουσίας είναι η τακτική χρόνων του ίδιου του παρακράτους εναλλάσσοντας κυβερνητικούς υπηρέτες στους θώκους της εξουσίας.

Αν το σαπισμένο φρούτο πέφτοντας αντικατασταθεί από νέο ήδη σαπισμένο απλά για το παιχνίδι νέας ελεγχόμενης εξουσίας, το παρακράτος πάλι φωνάζει: Εδώ είμαι. Πανταχού παρών μετά τρικύκλου κυβερνών.

πηγή