Του Γιώργου Παπαγεωργίου
Θα παρακαλούσα τουλάχιστο τους φίλους μου να αφιερώσουν λίγη ώρα απ” την ζωή τους να διαβάσουν όλο το άρθρο και να μην αρκεστούν στους τίτλους όπως κάνουν το 99.9% των νεοελλήνων. Για μένα αυτό το άρθρο είναι κατάθεση ψυχής. Ευχαριστώ…
Αν η πατρίδα μας βρίσκεται σήμερα σε αυτή την δύσκολη θέση, να ξέρουμε ότι το έχει επιτρέψει ο θεός, όχι φυσικά για να απελπιστούμε αλλά για να ανασυγκροτηθούμε και να εργαστούμε σωστά και με βάση όλες αυτές τις αξίες που μέχρι σήμερα η λαίλαπα της σύγχρονης ζωής μας αφαίρεσε. Εάν το δένδρο το ξεριζώσεις, είναι θέμα χρόνου να μαραζώσει να αφανισθεί και να πεθάνει οριστικά. Όλη αυτή η κατάσταση πρέπει να μας γίνει μάθημα που με κάποιο τρόπο θα πρέπει να διδαχθεί και στις επόμενες γενεές, για να μην ξεχάσουμε ποτέ πως οι ρίζες μας είναι η πηγή της ζωής.
Για να πάρουμε τα πράγματα πραγματικά από την αρχή θα πρέπει να γυρίσουμε στο 306πχ το έτος δηλαδή της διάλυσης της Αυτοκρατορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου σε πέντε διαφορετικά βασίλεια. Τα νομίσματα μέχρι εκείνη την εποχή είχαν επάνω τους χαραγμένες θεότητες αφού και σε αυτές ήταν αφιερωμένα. Το πρώτο Μακεδονικό νόμισμα (470 πχ) του Αλέξανδρου του Α” είχε επάνω του ένα καβαλάρη και ανήκε στον Ευβοϊκό σταθμικό κανόνα, όπως και του Φιλίππου μετέπειτα όπου υπήρχε η μορφή του Δία. ο Μέγας Αλέξανδρος άλλαξε τον σταθμικό κανόνα και χρησιμοποίησαι τον Αττικό, μάλιστα για να προσεταιρίσει τους Αθηναίους και να τον βοηθήσουν στην εκστρατεία του, το χρυσό του νόμισμα (Στατήρα) το αφιέρωσε στην θεά Αθηνά όπου και είχε επάνω του την μορφή της, ενώ στο ασημένιο τον Ηρακλή.
Τα νομίσματα γενικότερα ήταν αφιερωμένα και ήταν υπό την προστασία των θεών. Τα νομισματοκοπεία ήταν πλησίον των ναών. Έχει βρεθεί μάλιστα και στήλη στην αγορά των Αθηνών με ειδικό ψήφισμα το οποίο λέει πως όποιος φθείρει (με την ευρύτερη έννοια του ρήματος φθείρω φυσικά) το νόμισμα μπορεί να τιμωρηθεί μέχρι και με την ποινή του θανάτου!
Από τότε και μετά όμως η μισαλλοδοξία του ανθρώπου και των αρχόντων του τόπου αυτού, αντικατέστησε τις θεότητες στα νομίσματα με τις μορφές των εκάστοτε βασιλέων. Έτσι ο πλούτος πέρασε από την προστασία των θεών, στα χέρια των ανθρώπων και στην αχαλίνωτη επιθυμία για πλουτισμό.
Στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε μεγαλύτερη συλλογική ντροπή και ύβρις προς τους θεούς να αφήσει μια πόλη άταφους τους νεκρούς της. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα στην Ομήρου Ιλιάδα, Ραψωδία Ψ, στ. 71-74. όπου ο νεκρός Πάτροκλος εμφανίζεται σε όνειρο στον Αχιλλέα και του ζητάει να τον θάψει: «Θάπτε με ότι τάχιστα, πύλας Αίδαο περήσω• τήλέ με είργουσι ψυχαί είδωλα καμόντων, ουδέ με πω μίσγεσθαι υπέρ ποταμοίο εώσιν, αλλ’ αύτως αλάλημαι αν’ ευρυπυλές Άϊδος δω». Μεταφ: «Θάψε με όσο πιο γρήγορα μπορείς, για να περάσω τις πύλες του Άδη. Μακριά με κρατούν οι ψυχές, οι ίσκιοι των νεκρών. Ακόμα δεν με αφήνουν να περάσω το ποτάμι και να ενωθώ μαζί τους. Μόνο έτσι τριγυρνώ πάνω-κάτω μπροστά στο παλάτι του Άδη με τις πλατιές τις πύλες».
Οι Αθηναίοι στον Μαραθώνα έθαψαν τα πτώματα των Μήδων μόνοι τους επειδή ο Δάτις και ο Αρταφέρνης άφησαν πίσω τους νεκρούς συμπολεμιστές τους. Η «Αντιγόνη» του Σοφοκλέους, περιφρονεί τον γραπτό νόμο της πόλεως. Το γραπτό δίκαιο στην τραγωδία εκφράζεται από τον Κρέοντα, που διατάσσει να μείνει άταφος ο Πολυνείκης, ο αδελφός της Αντιγόνης, που αποπειράθηκε να καταλάβει με τη βία την εξουσία στη Θήβα. Η Αντιγόνη υπακούει τελικά στο θείο, πανελλήνιο νόμο του σεβασμού προς τους νεκρούς. Θυσιάζει τη ζωή της για να μην συνεχιστεί η φρικτή αμαρτία. Οι «Ικέτιδες» του Ευρυπίδου είναι μια σπουδαία τραγωδία, που εξιστορεί τον πόνο των μανάδων των «Επτά επί Θήβας», οι οποίες ήθελαν να ικετεύσουν τους Αθηναίους να πείσουν τους Θηβαίους να ταφούν τα παιδιά τους, που έπεσαν στην πολιορκία της Θήβας. Οι Θηβαίοι αρνούνταν το αυτονόητο και υπέστησαν πολλά εξαιτίας αυτού.
Στην ηθική των Ελλήνων της αρχαιότητας φάνταζε αδιανόητο να αδιαφορήσει μια πόλη για τους νεκρούς της. Προτιμούσαν να ηττηθούν σε πόλεμο παρά να προκαλέσουν έτσι την οργή των θεών. Στις «Ικέτιδες» (στ. 526) αυτή η αντίληψη χαρακτηρίζεται ως «Πανελλήνων Νόμος». Σήμερα φτάσαμε στο σημείο να πουλάμε περικεφαλαίες μακεδόνων πολεμιστών μαζί με το κρανίο τους ! «Ναι υπάρχει στην Αμερική και έχει «δανειστεί» από τον σημερινό αρχηγό του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλο όταν ήταν υπ. Πολιτισμού σε μια Εβραϊκών συμφερόντων εταιρία μελετών, μαζί με μια σειρά άλλων αρχαίων αντικειμένων.» Στην Κύπρο δεκαετίες ολόκληρες τώρα, το αίμα των αδελφών μας έχει ποτίσει την γη. Οι ένοχοι χαμογελαστοί, ανταλλάσσουν χειραψίες με εκλεγμένους και μη ομολόγους τους. Έχουν περάσει περισσότερα από σαράντα χρόνια και τα οστά των Ελλήνων τα ιερά, κανείς ακόμα δεν ξέρει που βρίσκονται. Ούτε τυπική ταφή δεν προνόησαν οι άρχοντες αυτού του τόπου να κάνουν για τους αγνοούμενους. Βλέπεις στις προτεραιότητες το ιερό καθήκον έρχεται μετά, προέχουν άλλα πιο πρακτικά ζητήματα που δεν θα θυμίζουν στους λαούς τα κακός γενόμενα περιστατικά. Αλλάζουν τα βιβλία της ιστορίας για να μην θρέφουν το μίσος στις νέες γενεές, να τα έχουν καλά με τις ξένες δυνάμεις να τους εκλέξουν ξανά, έτσι ώστε να μπορέσουν να κλέψουν ακόμα πιο πολλά κτλ.
Άταφοι υπάρχουν ακόμα και από 1922 το 1940-41, ποιος ενδιαφέρθηκε, ποιος έκανε ένα τρισάγιο έστω; Ακόμα δεν μάθαμε στα παιδιά μας να λένε τιμάμε και όχι γιορτάζουμε στις Εθνικές μας επετείους.
Ο Σωκράτης λέει ότι «πρέπει να καταστήσουμε φρουρούς της πόλης εκείνους που θα είναι ικανοί να φυλάξουν αμετάβλητους τους νόμους και τας διατάξεις της πολιτείας μας» Οι σημερινοί φρουροί, οι πολιτικοί μας νομοθετούν ασύστολα με την πολυνομία μόνο προβλήματα να δημιουργεί. Οι νόμοι ψηφίζονται από την εκάστοτε Βουλή των Ελλήνων, κατά τ” άλλα, μόνο για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα της εκάστοτε κυβέρνησης. Η Βουλή υπάρχει σήμερα για να εξυπηρετεί μόνο τον αδιέξοδο λαβύρινθο του λόγου.
Και για να φτάσουμε στο τέλος, η ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή «Ανήκομεν εις την Δύση» αποδεικνύεται η τελευταία παγίδα και η οποία με το πέρασμα του χρόνου αλώνει τη πραγματική θέση της χώρας μας, τον πολιτισμό μας, τη κουλτούρα μας και την γενική ιδιοσυγκρασία του Έλληνα. Η Ελλάδα δεν ανήκει ούτε στην Δύση ούτε στην Ανατολή. Η Δύση και η Ανατολή συναντιούνται στην Ελλάδα και ουσιαστικά οφείλουν την ύπαρξη τους σήμερα στον Ελληνικό πολιτισμό, αυτό όμως οι δυτικοαναθρεμμένοι πολιτικοί μας το ξεχνούν.
Πρέπει λοιπόν να επιστρέψουμε στις ρίζες μας, να ξανά βρούμε την ταυτότητα μας και να μη πέσουμε στην κιμαδομηχανή της παγκοσμιοποίησης.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου